Week voor de ontmoeting

De afgelopen week was het de week voor de ontmoeting waarbij het thema eenzaamheid centraal stond. In mijn pleidooi bij de opening in ‘Stem in de stad’ gaf ik aan dat het voorkomen van armoede of het bestrijden ervan een van de belangrijkste manieren is om eenzaamheid te voorkomen.

Als mensen geen geld (meer) hebben mijden ze anderen en doen ze steeds minder mee aan onze samenleving; ze ontmoeten weinig anderen.

Dit werd nog eens bevestigd afgelopen week tijdens de gesprekken die door het Platform Minima Organisaties in samenwerking met de gemeente werden georganiseerd voor mensen in de bijstand. Een mooie opkomst die ons veel waardevolle informatie heeft gegeven. De drie W’s, Werk: inkomen, Welzijn: een goede gezondheid, Wonen: een goede en veilige plek om te wonen, zijn essentieel om te overleven, maar ook om mee te doen. Daar loopt het nog wel eens mis.

Op 24 september bespraken we de transformatienota Sociaal Domein. Een voorstel om slimme verbindingen te maken tussen allerlei taken die de gemeente voor mensen in onze stad verricht. Wij handelen als gemeente volgens de regels en naar vermogen, maar het effect van bepaalde maatregelen brengt mensen soms langdurig in de problemen of zorgt ervoor dat we veel meer kosten maken.

Enkele voorbeelden uit de gesprekken met mensen in de bijstand afgelopen week:

Wij hebben speciale woningen voor mensen met psychische problemen die onder begeleiding wonen. Een meneer gaf aan dat het beter met hem gaat en dat hij in mei 2016 kan uitstromen uit deze dure voorziening naar een reguliere woning. Echter, hij maakt zich zorgen of deze reguliere woning in mei beschikbaar komt. Terechte zorg, want woningen zijn schaars, maar als we er niet voor zorgen dat deze doorstroming plaatsvindt, dan kunnen we ook mensen op de wachtlijst voor deze voorziening niet helpen en houdt iemand ten onrechte een dure plek in.

Wij willen mensen stimuleren om mee te doen en aan het werk te gaan. Van een ZZP’er hoorde ik dat ze te weinig ruimte krijgen om geld te verdienen en te snel gekort worden aan het begin van het jaar door een opdracht, terwijl de inkomsten na deze opdracht weer achterbleven en daardoor een tekort aan inkomen ontstond.

Meedoen in onze stad is zo belangrijk om niet eenzaam te worden en de moed te verliezen. De komende maanden gaan we verder uitvoering geven aan het verminderen van regels en zoeken we naar oplossingen, waardoor mensen kunnen blijven meedoen in onze stad. Daarnaast moeten deze gesprekken, en de gesprekken met de vele organisaties in onze stad die te maken hebben met mensen in armoede, er toe bijdragen dat we onze armoedegelden nog slimmer en gerichter kunnen inzetten om armoede te verminderen en het liefst te voorkomen.