Terugblik op canvassen in vier types
De afgelopen tijd hebben we vanwege de Tweede Kamerverkiezingen weer flink lopen canvassen. Oftewel huis-aan-huizen. Oftewel: aanbellen bij de deuren om met de kiezers in gesprek te gaan. Het siert onze partij dat wij de enige zijn die dit op grote schaal doen. De oude beschrijving van de PvdA als ‘volkspartij’ klopt nog als een bus. Met de kameraden van GL aan onze zijde. Groene en rode jassen door elkaar. Als ik dit weken doe, begin ik patronen te herkennen bij wat ik zoal achter een opengaande deur verwachten kan. Daarom deel ik hier enkele Canvas Types.
Kort maar krachtige type
Iemand doet de deur open, zegt: ‘Geen PvdA’, en doet de deur weer dicht voor ik ook maar iets kon zeggen. Het is voor mij weer een lesje in daadkracht en het schept mijn bewondering. Ieders tijd is op deze manier efficiënt besteed. Als er bij mij aangebeld wordt door mensen van wie ik het eigenlijk niet wens, ben ik nog zo’n sufferd dat ik er wel even naar blijf luisteren.
Levensbeschouwelijk type
Soms krijg ik wel eens de terugkoppeling: voelt canvassen niet alsof je iets aan mensen probeert te verkopen? Welnu, het zal je verbazen hoeveel mensen niet van je af te slaan zijn. Ze zien in mij klaarblijkelijk een uitlaatklep om hun wereldbeschouwingen mee te delen en ik ben een en al oor. Altijd leerzaam om te horen hoe de wereld in elkaar zit. Ik hoop echter ook dat tussen alle gezelligheid door mijn boodschap ook nog in enige mate aangekomen is.
Marxistisch type
Dan zijn er ook nog ideologiegenoten die vinden dat wij klassenverraders en daarom hun aandacht niet waard zijn. Zo zijn ze onvergeeflijk boos over het Kwartje van Kok. Ik heb het even op Wikipedia opgezocht en toen dat ingevoerd werd, was ik nog niet geboren. Maar ik bied uiteraard nederig mijn excuses aan voor dingen die ik voor mijn teraardekoming fout heb gedaan.
Een prettig gesprek type
Tot slot: met verreweg de meeste mensen heb ik een goed gesprek. Bewoners waarderen de moeite dat je naar de wijk, soms ver buiten het centrum, bent gekomen en even aanbelt. Velen zeggen dat ze zich nog niet verdiept hebben en vinden het handig dat er iemand langskomt om het een en ander toe lichten. Bijvoorbeeld over onze partijstandpunten of hoe we van andere partijen verschillen. Wij zenden dan ook niet, maar gaan in op wat mensen zelf belangrijke thema’s vinden. Uiteindelijk bedanken ze je en in onze fijne linkse stad zeggen mensen vaak dat ze op ons gaan stemmen. Daar doen we het voor. Samen kan het.