Door op 27 juni 2016

Huishoudelijke ondersteuning: beter in drie stappen

Haarlemmers krijgen niet altijd de huishoudelijke ondersteuning die ze nodig hebben. Dat komt omdat aanbieders toch te weinig ruimte hebben én omdat zij reden hebben om uren krap te bemeten. De rechter heeft Haarlem ook in een aantal gevallen op de vingers getikt. Dus moet het anders. Fundamenteel anders zodra dat kan en nu anders omdat het moet.

Allereerst moeten we snel gaan zorgen dat Haarlemmers de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. Door met ze in gesprek te gaan en te vragen of het nu goed gaat. Dat kan alleen als we de aanbieders ook meer ruimte geven: een reële kostprijs én een regeling voor bijzondere situaties. Maar ook door een check te doen op de uitkomst van het gesprek tussen cliënt en aanbieder. De gemeente gaat nabellen: is het gesprek goed geweest en kunt u zich vinden in de geboden ondersteuning? Zo niet, dan beslist de gemeente. We hebben een motie mee-ingediend om het college aan te sporen om te doen wat nodig is. En dat is meer dan hij zelf had voorgesteld.

Fundamenteel moeten we kijken naar hoe we de huishoudelijke ondersteuning hebben georganiseerd. Kan dat wel zo? Het is belangrijk om het beter te doen dan nu. Huishoudelijke ondersteuning is vaak de eerste vorm van zorg die mensen nodig hebben om langer thuis te blijven wonen. Het biedt daarom de kans om met mensen in gesprek te zijn en te blijven over wat er nodig is. Kijk hoe andere gemeenten dit doen. En kijk naar de voorstellen die verschillende partijen hebben gedaan. Zoals het gebruik van een objectief computersysteem (Githa), zoals het CDA voorstelde of inzetten van het sociaal wijkteam of de wijkverpleegkundige, zoals onder meer wij, GroenLinks en SP hebben voorgesteld. We hebben een motie ingediend om deze opdracht aan het college te geven.

En we moeten durven om nieuwe vormen te verkennen. Zo hebben we samen met onder meer ChristenUnie een motie ingediend om een proef te doen met ‘omgedraaid toewijzen’. Daarbij is wordt eerst ondersteuning gegeven en dan, gaandeweg, wordt bepaald hoeveel echt nodig is.

Waar ben je naar op zoek?