Door op 22 februari 2016

De voedselbank; op weg naar werk

Alex van Veen deed vrijwilligerswerk bij de voedselbank in Amsterdam. In twee artikelen beschrijft hij zijn ervaringen. In dit eerste artikel beschrijft hij zijn kennismaking met de voedselbank en het werk dat hij als vrijwilliger deed.

In 2013 ging ik op zoek naar zinvol vrijwilligerswerk. Ik kwam al zoekende terecht bij de Voedselbank Amsterdam Zuid. Ik had nooit kunnen vermoeden dat er zoveel gezinnen onder de armoedegrens leven en afhankelijk zijn van initiatieven als de Voedselbank. Tegelijkertijd besef ik dat dit de mensen zijn die de stap naar de Voedselbank hebben kunnen/durven zetten. Er zijn waarschijnlijk nog veel meer mensen die dit soort ondersteuning zouden kunnen gebruiken maar de stap niet zetten uit schaamte, trots, of gewoon omdat ze niet weten dat het er ook voor hen is. Nieuwe klanten krijgen een gesprek en horen daarna of ze in aanmerking komen voor voedselhulp of niet. Ik was met mijn tientje per dag voor mijn dochter en ik bijvoorbeeld te rijk…

Voor de start als vrijwilliger had ik een intakegesprek met de coördinatoren en ik voelde me meteen op mijn plek. Beide heren vertelden vol enthousiasme over het reilen en zeilen bij hun ‘filiaal’ en heetten me van harte welkom. Hun enthousiasme en toewijding waren bijna letterlijk voelbaar. De donderdag na ons gesprek kon ik meteen aan het werk.

Mijn eerste donderdag en alle donderdagen in het jaar daarna waren ervaringen om nooit te vergeten. Ik was diep onder de indruk van het enthousiasme en de toewijding van de medewerkers, stuk voor stuk vrijwilligers, echt niemand krijgt betaald, die er elke week weer staan om de vrachtwagens te lossen, de groenten te sorteren en in te pakken, de kratten te vullen, de boel schoon te houden en vooral ook om ervoor te zorgen dat iedere klant zijn krat met inhoud krijgt. Het blijft niet bij voedsel uitdelen alleen, voor iedereen is er een vriendelijk woord, indien gewenst, en de humor is nooit ver weg.

Mijn taak als vrijwilliger bestond uit het lossen van de vrachtwagen en het verdelen van het aangeleverde voedsel over 123 kratten. Tussen 14.00 en 17.00 uur konden de klanten langskomen om hun krat op te halen. Om 17.00 uur sloot het uitgiftepunt, de niet opgehaalde kratten worden geleegd; houdbare spullen worden bewaard, niet houdbaar voedsel wordt meegegeven aan iemand van de kerk en/of verdeeld over de vrijwilligers.

Bij het sorteren en uitdelen van losse groente en fruit dragen de medewerkers latex handschoenen. Alles wat rot of beschimmeld is wordt weggegooid. Er wordt gestreefd naar zo eerlijk mogelijk werken. Als medewerkers voedsel apart leggen voor zichzelf of favoriete klanten worden zij daar op aangesproken. Indien dat na een waarschuwing toch doorgaat wordt van hun diensten geen gebruik meer gemaakt.

Er is veel werk te verzetten en iedere medewerker levert daar zijn bijdrage aan, op zijn manier, in zijn tempo. Het feit dat hier ruimte voor is betekent dat het een veilige omgeving is waar mensen graag blijven komen. Er is wel een soort globale taakverdeling maar het leuke/interessante is dat zonder werkoverleg van tevoren alles altijd op tijd klaar staat. Er werken nogal wat mensen die het niet lukt een reguliere baan te vervullen of dat niet willen om wat voor reden dan ook maar toch graag willen participeren. Bij de Voedselbank wordt hen die gelegenheid geboden.

Wil je meer weten over de Voedselbank in Haarlem, of je in aanmerking komt voor een voedselpakket of hoe je als vrijwilliger kunt helpen? Kijk dan op hun website. Het tweede artikel van Alex lees je via deze link.

Waar ben je naar op zoek?